Join up II (za czasów SC)

Arabika

Dzisiaj przyszłam do Magic Siwy. Kobyła zrobiła się spokojniejsza od naszego ostatniego treningu, dawała się nawet dotykać już ludziom, których lepiej znała. Przyszłam do niej i przywitałam się z nią. Ona dała mi się nawet pogłaskać. Szczerze mówiąc zdziwiło mnie, to jak szybko się poprawia jej stan psychiczny, ale to świadczy, że kobyła jest bardzo mocna psychicznie. Weszłam do niej i dałam jej jabłuszko. Ona ze smakiem je zjadła i dała mi się wyczyścić. Jednak kopyt jeszcze nie. Poszłyśmy na round-pen.
Na round-penie puściłam ją wolno, a ona zaczęła szaleć. Oprócz naszego ostatniego treningu, niewiele się ruszała, ponieważ każdy pamiętał w niej potwora, jakim była kiedyś. Teraz dałam jej wolną rekę, żeby się wyszalała. Potrzebowała tego, do tego dochodziła jeszcze kwestia temperamentu koni arabskich. Po piętnastu minutach, stwierdziłam, że resztki energii pozbędzie się już podczas połączenia, więc krzyknęłam na nią, przybrałam agresywną postawę i odstraszyłam ją. Ona zdziwiona ruszyła galopem. Co jakiś czas zmieniałam jej kierunek, ona cały czas mnie badała, czy już czasami nie przestanę, a że nie przestawałam, to dała mi pierwszy sygnał. Zwróciła na mnie swoje wewnętrzne ucho. Oznaczało to, że mnie szanuje i że z chęcią wysłucha, co mam do powiedzenia, ponieważ jest skłonna do pójścia na kompromis. Ja cały czas podążałam swoim ciałem za ruchami jej ciała, kiedy chciała wreszcie przejść do kłusa, pozwoliłam jej na to, jednak nie na stęp. Wreszcie doczekałam się u niej spokojnego, miarowego i rozluźnionego kłusa. Zaczęłam pokazywać jej, że też potrafię mówić do niej w jej języku, spowalniałam ją, kierując swój wzrok na jej zad i przyśpieszałam, wbijając jej wzrok prosto w oczy. W końcu ona zdecydowała się mi zaufać, wiedziała też, że długo nie będzie mogła sobie pozwolić na bieganie, bo nie może tracić zapasowej energii. Zaczęła coś żuć i lizać. Po tym etapie, kwestią paru minut było wyegzekwowanie ostatniego sygnału - czyli obniżenia szyi. Po chwili zmniejszyłam presję i pozwoliłam jej przejść do stępa, a później przybierając postawę bierną zaprosiłam ją do środka. Ona przyszła do mnie natychmiast i dała mi się pogłaskać po całym ciele. Potem odeszłam od niej, a ona poszła za mną. Mogłyśmy sobie robić tak różne figury. W końcu wzięłam kopystkę i wyczyściłam jej kopyta, po czym przypięłam jej lonżę i w ramach rozluźnienia poszłyśmy na półgodzinny spacer. Wyszło oczywiście, że lonżę brałam niepotrzebnie, kobyła cały czas szła z głową przy moim nosie, była spokojna i nie płoszyła się.
Wróciłyśmy do stajni, gdzie jeszcze raz ją wyczyściłam, tak dla rutyny, żeby się przyzwyczaiła do czyszczenia, po czym pożegnałam się z nią. Stwierdziłam, że jeszcze trochę się będziemy podleczać i możemy zacząć przyzwyczajanie do siodła. Kobyła okazała się być koniem o bardzo silnej psychice, jest bardzo odporna. Myślałam, że podleczenie ją będzie trwało miesiącami, a tu się okazuje, że pracuję z nią 2 tygodnie, a ona już robi duże postępy, które jestem w stanie zauważyć, ponieważ dużo osób mi mówi, jak to ładnie ona się zachowuje..